Now playing: Simon & Garfunkel - America

Weinig keus anders dan de kater van gisteravond uit te zitten in de auto. We hoopten op een dagje uitwaaien op het strand maar Long Island bleek vooral langdradig zoeken naar een behoorlijk strand. Mevrouw Tomtom doet weer eens moeilijk en is na een kleine crash (software-matig, geen ongelukken) een tijdje de weg kwijt. We proberen het met het beperkte kaartje dat we hebben. We komen langs Brookhaven, Patchogue (Colombiaanse lunch met cocktailtje), Amityville (nee, niet die..) en als laatste Long Beach (nee, niet die van de D O dubbel G..). De Atlantische Oceaan is op zich niet zo moeilijk te vinden, een fatsoenlijk strand daarentegen wel. Om 5 uur ‘s avonds lopen we op de boulevard van Long Beach maar blijkt het $12 te kosten om de blote voeten in het zand te planten. Ja, de groeten.

Dan maar naar het geboekte hotel. De Whitman Motor Lodge in Huntington. Een dorpje zo dood als de dichter zelf, maar dichterbij Walter White gaan we deze trip niet komen. We lopen een kleine mijl op zoek naar een plek om wat te eten. De beste Italiaan tot nu toe. Zegt nog niks. De lasagne is een soort DIY variant die nog best te happen is. Als illegale immigranten lopen we langs de weg terug naar het hotel en de er tegenover gelegen Sports Bar, omdat we snakken naar nog een sorry voor het WK. Dat laatste blijft uit maar de honkbalwedstrijd blijkt best leuk om te kijken alsof je het begrijpt. De bardame probeert ons in te palmen met haar charme, open ruggetje en aarsgewei, dat lukt gedeeltelijk.

Be curious, not judgmental.
– Walt Whitman

Morgen afscheid nemen van de Hyundai op JFK en naar het hostel waar we de komende 5 dagen ons HQ gaan inrichten. We verwachten een omschakeling in de omgeving. Van rondtrekkende crazies naar internationale backpackers, we gaan immers ons eerste hostel in deze trip. Het geserveerde ontbijt zal ook danig decimeren maar daar zijn we op voorbereid. Op aanraden van Stone hebben we een pot Marshmallow Fluff gekocht. We hebben het nog niet geprobeerd aangezien je het in combinatie met pindakaas op een boterham moet smeren, een zogenaamde ‘fluffernutter’. Verslag volgt. Er staat ons morgen een avondje uit te wachten met Alex V. en een NY inboorling. Dat wordt waarschijnlijk weer laat en gezellig. Hopelijk hebben fluffernutters ook iets van een katerverdrijvende werking.