Now playing: De Kruk - Dans Met Mij

Ook de tweede avond in Nashville was zeer vermakelijk, maar de rit van vandaag naar Memphis noopte ons qua drank en aanverwante zaken wat rustiger aan te doen. Geen nood, de live muziek hier is ook zonder meters bier in je mik prima te pruimen. De eerste band speelde een eclectische mix van surf, rock ‘n roll, blues; allemaal klassieke covers en nagenoeg perfect uitgevoerd. Met name de gitarist haalt geintjes uit die Martijn hem in ieder geval niet na doet. Het swingt allemaal de pan uit, er wordt flink gedanst door de aanwezige crazies (lees Amerikanen) en de tip-jar vult zich gestaag. Sowieso is de sfeer hier op Broadway nagenoeg perfect. Het is een komen en gaan van muzikanten die elkaar al dan niet kennen; alles draait hier om de liefde voor muziek maken. En absoluut niet alleen country. Het zou mij niets verbazen als er ergens in een verlaten zijstraatje een rauwe punkband opent voor een opa met banjo die een mopje bluegrass komt spelen. Snel wat eten, het is alweer 10 uur, door naar de Full Moon Saloon. Hier een mix van covers en eigen werk. De covers overheersen aangezien de band verzoekjes doet. De Beatles komen langs, Chuck Berry doet mee en Johnny Cash gemixt met The Who. Folsom Prison Pinball Wizard, zeg maar. De bassist lijkt op Fred met een eetprobleem. Je had erbij moeten zijn en je moet weten wie Fred is.

Snel ontbeten en afgerekend, de valet-mevrouw haalt de auto op en hop; we’re on the road again. Op naar weer zo’n draak van een replica waarvan de meeste crazies waarschijnlijk denken dat het All American cultuurgoed is. Het Parthenon prijkt hier in al haar betonnen pracht op een heuvel middenin het Centennial Park. Een overblijfsel van het Tennessee Centennial in 1897. Naast een gipsen Parthenon stond het hele park toen vol met replica’s van klassieke architectuur van over heel de wereld. Een soort wereldtentoonstelling maar dan iets bescheidener (raar woord in deze contreien..). Jeroen heeft het originele Parthenon op de Acropolis al zo’n 10 jaar geleden gezien en zoals we allemaal weten is dat niet veel meer dan een verzameling half omgevallen zuilen en wat rotsblokken die de outline markeren van wat ooit was. De overgebleven sculpturen zijn eeuwen geleden al door de Britten gekaapt en ondergebracht in het British Museum. Die hadden we beiden al gezien tijdens een bezoekje aan London in 2007. Met het onmetelijke gevoel voor kitsch waarmee de crazies behept zijn is hier dus een kopie van uit de grond gestampt. Best mooi, eigenlijk.

We lopen een rondje om het gebouw en volgen de martial arts kleuterklas naar binnen. De leraar, die er niet echt uitziet als Bruce Lee, vertelt het grotendeels bekende Griekse verhaal over de torenhoge, goudglimmende Athena en verluchtigt de boel met verwijzingen naar de recente The Lightning Thief en Clash of the Titans. De ene draak sluit de andere niet uit, moet je maar denken, en de kids smullen ervan. Ook de gestolen waar uit het British Museum is voor het totaalplaatje nagemaakt en in de omloop geplaatst. Ideaal voor luie crazies die hun land of staat niet uit willen. Al dat rare eten. Kan dat niet gewoon in de frituur? Iets anders voor de frituur zijn de spuuglelijke schilderijen in het aansluitende galerietje. Door Griekse mythologie geinspireerde taferelen met de portretten van lokale strippers en hotelmanagers. Het ziet er niet uit. De andere ruimte laat in zwartwit foto’s zien hoe het Parthenon en alle andere complexen voor het Centennial zijn gebouwd. Jammer dat alleen het Parthenon is overgebleven. Niet het gipsen ding; dat was na 10 jaar al over haar houdbaarheidsdatum heen. Ze hebben in de 20 jaar erna een betonnen versie gebouwd op dezelfde plek.

En nu naar Memphis. XM/Sirius heeft uiteraard een Elvis kanaal en die staat de hele dag aan. In de auto spelen we Wie ben ik. Elvis is natuurlijk als eerste aan de beurt maar al snel maken we het elkaar moeilijker en gaat het rijden snel. We zijn o.a. C3PO, Michelle Obama, Henry Ford, The Governator, Edward Hopper, Homer Simpson, Homerus, Captain James Tiberius Kirk, Dana Scully, Sir Isaac Newton, Scooby Doo, Soooookie Stackhouse, Super Mario, Charles Manson, Sir Robin the Not-Quite-So-Brave-as-Sir Launcelot, Manuel (from Barcelona) en Henk Wijngaard.

Met de vlam in de pijp
Scheur ik door de Brennerpas
Met m’n dertig tonnen diesel
Ver van huis maar in m’n sas

De TomTom bitch wil in het centrum van Memphis dat we door de gevel van een warenhuis rijden maar dat lijkt ons een minder goed idee. Die auto moet ook nog zonder brokken terug en shoppen staat niet op het programma van vandaag. We zoeken aan de hand van de borden zelf de weg, wat inmiddels ook best goed lukt en het duurt niet lang voor we zijn ingechecked, de essentiële boodschappen hebben gedaan (bier en een Darth Vader mascotte voor op het dashboard!) en donderdag maar tot wasdag hebben gebombardeerd. Morgen de vele muzikale musea alhier en overmorgen de fris gewassen zwarte kleding aan en naar Graceland.

Bent u er nog? We wachten nog even met het aanschaffen van de cowboylaarzen aangezien we het kamp van de naysayers ook nog een redelijke kans willen geven. Daarbij komt dat we nog door Kentucky moeten en daar hebben ze pas echt cowboys. Overigens wel leuk om te merken dat jullie best een commentje kunnen achterlaten. Schroom niet om dat vaker te doen. Maakt het bloggen voor ons nóg leuker om te doen. 😉