Now playing: Roy Orbison - Only the Lonely

Na de excessen van gisteravond hebben we vandaag voor een katerige culturele dag geopteerd. Nashville heeft een rijke muzikale geschiedenis die we vandaag maar eens ingedoken zijn. Twee belangrijke tempels daarvan zijn het Grand Ole Opry House en het Ryman Auditorium. Die eerste is momenteel gesloten als gevolg van overstromingen hier van mei dit jaar. Jammer, maar we hadden toch de zwemspullen thuisgelaten. Langs het Ryman zijn we even gewandeld. Statig gebouw, keurig, maar niet bijzonder spectaculair. Een dame met gitaar die voor de deur Franse chansons zingt en de voor de deur geparkeerde limousine vallen het meest op.

Via Gruhn Guitars (Martijn heeft een silicasound guitar slide gescoord en kreeg een compliment voor zijn accentloze Amerikaans) wandelen we verder richting het groots opgezette Country Music Hall of Fame and Museum. Voor de deur aldaar is een klein parkje met een Music City Walk of Fame. Daar zien we tussen veel ons bekende en onbekende country artiesten gelukkig ook bekenden als Jimi Hendrix, John Hiatt, en Roy Orbison. De ster voor Elvis hebben we even gemist. Maar Elvis komt er aan.

Als onderdeel van het Grote Country Museum kan je een een aparte tour boeken van een van de meest beroemde opnamestudio’s in de geschiedenis: RCA Studio B (ofwel gewoon RCA Studios). Dat doen we uiteraard. Het is maar een heel klein gebouwtje eigenlijk, maar hier is muziekgeschiedenis geschreven! Elvis heeft hier ruim de helft van z’n oeuvre opgenomen om meteen het belangrijkste wapenfeit te noemen. Maar ook The Everly Brothers, Dolly Parton, Roy Orbison en Chet Atkins. De opnameruimte is niet bijster groot, maar je loopt gewoon op heilige grond en de originele Steinway vleugel staat er nog steeds. Roy Orbison heeft hier onder een kleed over een kledingrek tussen de kleerhangers Only the Lonely ingezongen. Misschien dat de trademark zonnebril hem daar aan deed herinneren. Heel bijzonder en indrukwekkend.

So take down your box and bow and play the strings
Whisper up your own travelin’ tune
Listen to the sound that the water makes
The diamond stream, the diamond stream

Daarna volgde het museum zelf. Het volgt in het begin een chronologische reis door de ontwikkeling van country zelf. Alles is heel ruim en luxe opgezet, dus het ziet er prachtig uit, maar inhoudelijk…ach. De volgende etage is veel grappiger. Ze hebben van alle grote sterren een enorme etage volgebouwd met collectorsrommel. De collectie Hank Williams is het meest imposant met zowel onderdelen van z’n vishengel alsmede z’n pyjama. Allemaal wat belachelijk voor een nuchtere Europeaan. De blauwe suède schoentjes van Carl Perkins springen er uit alsmede de eerste krabbels van Stand By Me.

Nadat we langs een enorme muur met gouden en platina platen wederom een etage zijn afgedaald, wordt dit Hillbilly Walhalla  afgesloten met hun eigen Hall of Fame. In een ronde zaal hangen allemaal plaquettes van de geëerden. De bronzen afbeelding van Elvis is met afstand het lelijkst. Daarmee sluiten we af en duiken we weer naar buiten, waar ze geen airco hebben.